Technika została opracowana w Wielkiej Brytanii i opiera się na popularnym łowieniu z koszyczkiem z zanętą. Jej popularność objęła większość łowisk na całym świecie!
Pierwszą rzeczą, którą należy przygotować, jest wędka. Przy jej wyborze trzeba zwrócić uwagę na kilka najważniejszych parametrów. Jednym z nich jest długość kija. Przy metodzie feeder najbardziej optymalnym rozwiązaniem jest wędka o długości 300 lub 330 centymetrów. Niektórzy wędkarze decydują się na dłuższe modele, które lepiej dopasowują się do konkretnego typu łowiska.
Do rozpoczęcia swojej przygody z metoda feeder można także skorzystać z posiadanych już wędek i kołowrotków, które sprawdzają się przy łowieniu klasycznym feederem. W przypadku wędek stosowanych w tym sposobie połowu warto także zwrócić uwagę na akcję wędki. Według ekspertów najlepiej sprawdzają się modele o akcji parabolicznej lub półparabolicznej.
Ciężar optymalnego modelu powinien wahać się od 30 do 80 gramów przy mniejszych łowiskach. Podczas połowu z dystansu najlepiej zaopatrzyć się w wędkę o gramaturze około 100 gramów, tak by ciężar wyrzutu był większy.
Jednym z kluczowych elementów skuteczności metody feeder jest konstrukcja koszyczka. Na rynku dostępnych jest kilka podstawowych modeli, przeznaczonych do stosowania przy tej metodzie, dlatego można dobrać taki, który będzie idealnie pasował do typu łowiska.
Koszyczek powinien być płaski, na wierzchu powinno znajdować się miejsce na przynętę i zanętę, natomiast od dołu przymocowane jest obciążenie, które pomaga umieścić koszyczek na odpowiedniej głębokości.
Kolejnym elementem, na który trzeba zwrócić uwagę przy tej metodzie, jest przypon. Standardowo powinien mierzyć od 7 do 10 centymetrów. Szeroka oferta rynku pozwala na dowolne wybranie jego kształtu, wielkości haczyka czy typu wiązania. Przy kupnie gotowego produktu warto zadbać o włos z pętelką. W ofercie sklepów wędkarskich można znaleźć takie z wbudowanym push-stopem, gumką do pelletów lub igłą.
Oprócz samej wędki i wyposażenia należy także zwrócić uwagę na prawidłowy dobór przynęty oraz zanęty. Podstawowymi kryteriami doboru idealnych produktów jest przejrzystość wody, pora roku, temperatura wody oraz wielkość i charakterystyka łowiska.
Metoda feeder jest o tyle uniwersalna, że do jej wykorzystania można stosować zarówno zanęty sypkie, jak i pellety zanętowe. W przypadku sypkich produktów można zdecydować się na gotowe mieszanki określane jako method-mixy. Dzięki nim zanęta będzie odpowiednio trzymać się podajnika i mieć prawidłową gęstość.
Drugim rozwiązaniem jest skorzystanie z pelletu zanętowego. Na rynku dostępne są różne rozmiary, jednak w przypadku tej metody najczęściej polecane są te o rozmiarze od 2 do 4 milimetrów. Pellet jest bardziej korzystnym rozwiązaniem dla wędkarzy, którzy chcą przedłużyć wabiące działanie produktu.
Stosując metodę feeder z przyponem na włos można także skorzystać z kukurydzy, lub białego robaka założonego bezpośrednio na haczyk. Szukając bardziej zaawansowanych przynęt, można skorzystać także z kilku modeli o zróżnicowanej wyporności. Dzięki temu produkt można lepiej dopasować do typu łowiska, panujących warunków i sposobu połowu. Najpopularniejsze modele w tej grupie to pływające przynęty typu pop-up, tonące sinking lub neutralne wafters.
Zdj. główne: Greysen Johnson/unsplash.com
