Jedna z najpopularniejszych zimowych dyscyplin na świecie nie jest aż tak rozpoznawalna w Polsce. Co trzeba wiedzieć o hokeju, by śledzić zmagania zawodników na lodzie?
Standardowe boisko hokejowe ma ok. 61 metrów długości i 26 metrów szerokości. Jego krawędzie zabezpieczone są bandami, co nadaje mu zaokrągloną budowę. Na płycie boiska znajdują się liczne linie i pola gry oraz dwie bramki (120 × 180 centymetrów). Co ciekawe, sama gra może toczyć się zarówno przed polem bramkowym, jak i za samą bramką. Środkowa linia boiska dzieli je na pół i jest także miejscem, od którego rozpoczyna się grę po każdej przerwie czy uzyskanym golu.
Trapezy z czerwonych linii znajdujące się za bramkami wyznaczają strefę, po której bramkarz może poruszać się z krążkiem. Dzięki temu bramkarz nie może wystrzelić go z jednego końca boiska na drugi, co jeszcze kilkanaście lat temu było popularnym zachowaniem. Boisko jest również podzielone na dwie najważniejsze strefy. Zmieniają one swoje przeznaczenie w zależności od kierunku gry atakującej drużyny.
Strefy dzielą się na defensywną (obronną) i ofensywną (atakującą). Między nimi pozostaje także strefa neutralna, która znajduje się na środku boiska. Błękitne strefy przed bramkami to pola, dzięki którym bramkarz ma możliwość obrony gola i staje się niemal nietykalny dla reszty zawodników. Oprócz tego na płycie boiska znajdują się duże kółka rozmieszczone we wszystkich strefach. Umożliwiają one wznowienie gry z rzutów sędziowskich, na przykład po faulach.
Cały mecz podzielony jest na trzy tercje trwające po 20 minut. Pomiędzy nimi zawodnicy mają 18 minut przerwy. Podobnie jak w piłce ręcznej zegar rozgrywki zatrzymywany jest przy każdym gwizdku sędziego, dlatego cały mecz może trwać ponad dwie godziny. Na boisku spotykają się dwie drużyny składające się z 6 zawodników: lewoskrzydłowego, centry, prawoskrzydłowego, bramkarza i dwóch atakujących. Mecz wygrywa drużyna, która zdobędzie najwięcej goli.
Bramki zdobywa się za pomocą uderzenia kija, choć zdarza się, że zawodnicy przez przypadek wbiją gola łyżwą czy ciałem. W takim wypadku weryfikacja wideo i opinia sędziów decydują o przyznaniu oczka. Hokej na lodzie jest dość brutalną dyscypliną sportu, w której dochodzi do bardzo częstego i ofensywnego kontaktu z przeciwnikiem. Jedną z popularnych metod zatrzymywania przeciwnika z krążkiem jest body check, czyli przyjęcie takiej pozycji ciała, by zasłonić rywala i zablokować mu przejście. W tego typu ruchach nie można używać kija, kolan, rąk czy kasku.
Kontaktowy charakter gry w hokeja na lodzie sprawia, że międzynarodowe przepisy dotyczące przebiegu gry są bardzo surowe. Nad prawidłowością ich przestrzegania czuwa 4 sędziów, którzy obserwują zachowanie zawodników na lodzie. Każdy faul może być ukarany 2 minutami opuszczenia boska, choć w wyjątkowych przypadkach gracz może zostać odesłany na ławkę nawet na 5 minut.
Do najbardziej popularnych fauli zalicza się atak ciałem od tyłu, atak kijem, ręką lub łokciem, przeszkadzanie w grze zawodnikowi, który nie jest w posiadaniu krążka, najechanie, taranowanie czy wskakiwanie na rywala, uderzenie kijem powyżej wysokości ramion, zahaczanie przeciwnika kijem czy podcięcie rywala podczas jazdy.
Zdj. główne: Markus Spiske/unsplash.com
