Znana na całym świecie dyscyplina sportu wciąż buduje grono swoich fanów, ale jak pokazały tegoroczne Igrzyska Olimpijskie w Tokio, sport ten jest równie interesujący jak jego trawiasta odmiana.
Podstawowe regulacje dotyczące gry w waterpolo są stosunkowo proste, dlatego sprawdzają się nie tylko na największych arenach międzynarodowych, ale także jako rozrywka na poziomie amatorskim.
Boisko, na którym rozgrywa się mecz, ma 20×30 metrów i znajduje się w basenie. Na końcach obu stron umieszczone są bramki, przymocowane do krawędzi basenu, tak by nie zmieniały swojej pozycji. Do rywalizacji stają dwie drużyny liczące po 7 zawodników, w tym bramkarza. Zadaniem każdej z nich jest umieszczenie piłki w bramce. Mecz wygrywa drużyna, która zdobędzie najwięcej goli.
Każda rozgrywka podzielona jest na 4 serie gry po 8 minut. Między każdą częścią następuje 5 minut przerwy. Zawodnicy nie mogą stać na dnie basenu, co oznacza, że muszą cały czas pływać. Piłkę można dotykać tylko jedną ręką, wyjątkiem od tej regulacji jest bramkarz.
Sędziowie monitorują zachowanie graczy, odgwizdując ewentualne faule lub przewinienia. Tego typu zagrania są karane rzutem wolnym dla przeciwnika lub wykluczeniem zawodnika z gry na 20 sekund. Każdy z graczy może zostać dwukrotnie ukarany za przewinienie, trzeci faul jest karany wykluczeniem z meczu.
Najważniejszym elementem biorącym udział w rozgrywce waterpolo jest piłka. Swoim wyglądem przypomina klasyczną piłkę, z której korzystają podczas gry siatkarze, i ma średnicę około 22 centymetrów. Piłka do gry w waterpolo jest jednak wykonana ze specjalnego materiału, który ma zadanie ograniczyć ślizganie się jej w mokrej ręce.
Wypełniona powietrzem piłka jest lekka, tak by zawodnicy mogli swobodnie się z nią poruszać po wodnym boisku. Bramki znajdujące się na polu gry mają szerokość około 3 metrów i są specjalnie przymocowane do bocznych krawędzi basenu, tak by cały czas znajdowały się w tym samym miejscu.
Istotnym elementem wyposażenia jest także strój oraz ochronne nakrycie głowy. W przypadku kobiet najczęściej stosowane są stroje jednoczęściowe, które zwiększają komfort gry. Kluczowym elementem dla obu płci zawodników jest ochraniacz na głowie. Na poziomie amatorskim dobrze sprawdzi się klasyczny czepek, który ochroni przed wodą w uszach, jednak na poziomie profesjonalnym stosuje się specjalne nakładki chroniące całą głowę, dzięki czemu podczas agresywnej rozgrywki zmniejsza się ryzyko poważnej kontuzji spowodowanej uderzeniem czy upadkiem.
Waterpolo, choć nie jest najpopularniejszym sportem, to zdecydowanie należy do grona jednych z najbardziej wymagających fizycznie. Zawodnicy zajmujący się piłką wodną muszą nie tylko świetnie pływać, ale także wszechstronnie rozbudować swoje ciało pod kątem zwinności, elastyczności, siły, szybkości i wydolności oddechowej.
Organizmy grających w waterpolo charakteryzują się dużą wydolnością płuc, rozbudowaną tkanką mięśniową, wysokim poziomem wytrzymałości fizycznej oraz świetną koordynacją ruchową. Do zalet piłki wodnej należy zaliczyć także niskie ryzyko wystąpienia kontuzji kości, stawów czy mięśni, w przeciwieństwie do innych sportów drużynowych uprawianych na twardej nawierzchni.
Zdj.główne: Philippa Rose-Tite/unsplash.com
